La mi möj la m’à dét, òż a cminz a fè i caplét, té t’ pò ‘ndè té cafè, ch’am la šbròj da par mè. Dòp apèina zinc minut, lam céma per dei un aiut, lam diš: pòrca de bòja, an gne la faz a fè la spójà! Vèin a cheša per féla, ch’ò ciap la cagarèla, mé a jò dét sóbti sé, e ch’la s’andès a šbarazè. La spója la n’è da òm, sicóm che mè a sò bòn, a jò dét: per té bèla spòša, a faz qualsiasi còša. La m’à dét: bèl marid, fà la spoja, nu stàm fra i pid, mètte ilé me tulér, e fà donca e tu duver Tinimòdi a te dég mè, tót quèl che t’è da fè, per fè ‘na spója bèla léssa, ui vò sna che t’ubidéssa. A jò dét pòrta pazènzia, se ad mè tan pò fè sèinza, tan mi trat da invurnid, a sò pu sèimpre e’ tu marid. A t’aiut a fè i caplét, s’ tam dè fiducia e rispèt, ch’an vòj che la mi spóša, lam trata da baloša. La m’à dét: per piašèr, tat vò met me tulèr, u jè agl’jóvi e la farèina, prima impasta e pu smèina. Quand e’ spas e’dvèinta dur, tal stènd cun e’ s-ciadur, bèda che at stag da véda, nu fà quèlca una cazèda. Se su fiè se cupèt, ò fat la spója per i caplét, léa l’è arvènza sudisfata, mè cuntèint d’avèglia

A sò e’ caplèt mèż amigh, e sa mè nu fa e’ zigh, vérz jèćć, guèrdme bèin, nu ciapme per un turtlèin. Tan mi pò fè e’ dispèt, da non arcnòs e’ caplèt, s’tam diš ch’a sém uguèl, ut téca mèt só jucèl. A sém dó bei èšémplèr, bènché in particulèr, ui sia pjó d’na difèrèinza, tla fórma e tla sustènza. Me turtlèin mè al rispèt, żà ch’u n’à nisun difèt, a sém dla stèsa famèja, e parèć u m’asurmèja. Mè a sò pjó cunsistèint, ló forse pjó élèghènt, mo tótt dó d’una buntà, se masim dla qualità. Mè a sò gròs e ló l’è znin, ló mèz švóit, mè bèl pìn, mè sla fórma de capèl, e ló sa quela d’un anèl. Ló cumè una caramèla, pin d parsót e murtadèla, mè cumè un bèl maròun, pin ad chèrna e’ furmaj bòn. E u n’è ancóra abastènza, żà che mè ò na bèla pènza, isé che da mè ui vèin, zirca un pèra ad turtlèin. E mè in cunclušiòun, ò duméla e pjó rašòun, per èss e’ rè dla Rumagna, a déta ad chi ch’um magna, Mo sicur che mè e e’ turtlèin, a séma parèint da všèin, ènca ló ad sangue bló, ré da Bulagna in só. Ivano Aurelio Muratori IL CAPPELLETTO RE DI ROMAGNA Sono il cappelletto mezzo amico, e con me non fare il cieco, apri gli occhi, guardami bene, non prendermi per un tortellino. Non mi puoi fare il dispetto, di non

LA FÒLA DI CAPLÉT I bòn caplét in Rumagna, l’è da mo’ ch’is magna, èmènc da pèrta di sgnur, i Maltèsta i jà magnè sicur. Cla famèja asà putèinta, lan magnéva la pulèinta, una ròba da purétt, mo sèinz'èltre di caplét. Sigišmänd żà d’alóra, l’avrà vù quèlc ażdóra, ‘na cóga, sina ‘na mèstra, bona da fèi cla mnèstra. Sia ló che l’Išòta, i l’àvrà tròva còta, sla tèvula ch’javéva, te castèl du ch’ i magnèva. L’è una supušiziòun, mo e’ pò ès suzès da bòn, però quèl che l’amènca, l’è chèrta ch’la chènta. U jè sultènt una fòla, ch’la risél m’alóra, quand tra Modèna e Bulagna, u jéra ròzna e rägna. Venere intraprendèinta, te mélatrézentzinquènta, la dà ‘na mèna mi Mudniš, ch ‘i dà la pèga mi Bulgniš. Pu las fèrma tna lucanda, du ch’la dorma a la granda, e’ lucandièr, bel amig, ad nòta u jà guèrs e’ blig. U l’à studiè bèin bèin, e l’à trat fóra i turtlèin, uguèl de blig dla déa, l’avù ‘na bèla idéa! A prupòšit di caplét, qualcosa l’è stè scrét, da Tassoni te sézént, te pin de Rinasimèint. U jè tla “ Secchia Rapida” una zèina sèrvida, sla zunzèza, capun, turtlét, jantenèd di nòst caplét. Uguèl per l’autór, me blig dla dea dl’amór, ad Venere bèin intèš, sèimpre léa in tótt i chéš. Per avè un ducumèint, bšägna aspitè l’òtzént, quand che e’ bon Napuleòun, e’ vò una rèlaziòun, s’juš ch’u jè in Rumagna, e sa quel ch’us bév e us magna, Ui scriv e’ Prèfèt d’