Ènca se la bóta mèl, a sém te pin de carnèvèl, ma tótt i guai, pòrca vaca, un azidèint ch’ui spaca! Tinimòdi un si pò stè, a pianz fés e a bazilé, s’ na vita bišlàca, adèss basta a fém giuvaca! I pénsiér ch’i ròmp al pali, ai butém didré mal spali, as divartèm ‘na muliga, chi sla möj, chi sl’amiga. Tótt mascarèd da bambuzun, andém a balè ti vigliun, sla musichèta dla banda, t’na bèla sarabanda. Per fè gód ènca la pènza, a magnèm in abundènza, prima ad tótt de bon baghin, ch’ui casca só a puntin. Tènt i sgnur che i purèt, i s’indulzès si fiuchèt, sal castagnòli, al fritèli, i casunzin, al cantarèli. Un saria pu carnèvèl, se manchès un bon vinèl, per insupèi la zambèla, e per fnì in zampanèla. E’ basta isé, Diogrezia! sèinza andè a Rio o a Venezia, as cuntantèm d’un carnèvèl, che sia de tót nurmèl! Ivano Aurelio Muratori È CARNEVALE, FACCIAMO BALDORIA! Anche se butta male,/ siamo nel pieno del carnevale,/ a tutti i mali porca vacca,/ un accidente che li spacca. Tanto non si può stare,/ a piangere fisso e a tribolare,/ con una vita bislacca,/ adesso basta, facciamo baldoria! I pensieri che rompono le palle,/ li buttiamo dietro le spalle,/ ci divertiamo un pochino,/ chi con la moglie, chi con l’amica. Tutti mascherati da bamboccioni,/ andiamo a ballare nei veglioni,/ con la musichetta della banda,/ in

S’avì un clòmb o un zìzì, òz purtèi a bènèdì, per Sant’Antòni la bindiziòun, mal bis-ciòli lai fà bòn. M’un canarèin ch’un chènta, dó gazi d’aqua sènta, lii s-ciòi al còrdi vuchèli, pu uv ni fà sintì dal bèli. Se la galèina lan féda, l’è mej nu stè da véda, òz purtèla a bènèdì, epù dmèn a me girì. Se un cunèj un incunèja, u n’è d’ bòna famèja, mo una vòlta bènèdét, a sò cunvint ch’ul mèt. E’ baghin nu purtèl, s’a pensè d’amazèl, adès la bindiziòun, l’è una pruvucaziòun. Nu purtè gnènca l’òca, tinimòdi l’ è ‘na siòca, las dà tènta impurtènza, e bènèdéta, òca l’arvènza. A m’aracmand e’ zinghièl, un gnè bšógn da purtèl, ló ui pò andè da par ló, e’ va e’ vèin du che vò. Purtè e’ gal ch’lai fà bòn, una bòna bindiziòun, sl’aqua sènta us capès, che ló u s’ingaluzès. Nu zcurdèv e’ gat e e’ chèn, ch’jè mej ad zèrt cris-cèn, jè pjó bòn, jà pjó còr, sa Sant Antöni protètòr. Ivano Aurelio Muratori LA BENEDIZIONE DI SANT’ANTONIO Se avete un colombo o uno strilozzo,/ oggi portatelo a benedire,/ per Sant Antonio la benedizione,/ alle bestiole fa bene. A un canarino che non canta,/ due gocce di acqua santa,/ gli sciolgono le corde vocali,/ poi ve ne fa sentire delle belle. Se la gallina non depone,/ è meglio non stare a vedere,/ oggi portatela a benedire,/ e poi domani me lo

Zà i Gréc e pu i Latéin, i brindéva cun e’ vèin, e l’éra ògni bivuda, fata a pró dla saluta. Ènca òz us fà isé, e quand che un e’ vò bé, e’ diš: cin cin a la saluta! Perché e’ vèin l’aiuta. E’ fà sangue e’ dà vigór, ul diš ènca e’ dutór, che un bicér ad vèin, la saluta u la mantèin. L’Euròpa, per quèl ch’e’ vèl, la diš ch’e’ vèin e’ fà mèl, e sl’ètichèta bšägna scriv, bèin in grand ch’l’è nucìv. E zà ch’jè dré ch’i scriva, ch’ènca l’aqua l’è nuciva se un šgrazièd un bév tròpa, té zir ad pòc e’ s-ciòpa. Sl’è cumè ch’ja dét, sè vèin us täca šmèt, a bivém l’aqua de pòz, ènca sla rèsta se gòz. Mè al dég isé per dì, tinimòdi an stag sintì, l’Euròpa la s’è pèrsa, la ragiòuna a l’arvèrsa. Cus ch’la diš mi cuntadèin? ch’i šmèta da fè e’ vèin, e che pu lai dà un aiut, un indenèz, un contribut. Ch’jà da cavè la végna, ch’j faza tóta lègna, che però in pò brušè, che e’ fóg i l’à vietè. Quèsti agl’jè asurdità, dai EurE’ vèin nucìv ma la saluta?òpa cum ch’us fà, a fè dal ròbi isé, ch’ut faza Dio turnè indré! Ivano Aurelio Muratori IL VINO NOCIVO ALLA SALUTE? Già i Greci e poi i Latini,/ brindavano col vino,/ ed era ogni bevuta,/ fatta a favore della salute. Anche oggi si fa così,/ e

La mi möj la è stè brèva, a fém l’òmid sla fèva, mè a j' ò fat i cumplimèint, a j’ò dét: mo finalmèint! T’è imparè a fè d’ tótt, t’ai dè drèinta ad brót, se t lut un ènt po’ isé, dvèint pjó brèva ca ne mè. T’è fat di gran prugrès, a sò cuntèint per adèss, us véd la mèna bòna, d’na cóga dla Madòna. An gne l’avés mai dét, la saltéva cmè un caprèt, a n’ò sintì d crudi e d’còti, a cridéva d ciapè al bòti. La m’à dét: mè carèin, a zérc sèimpre da fè bèin, t ci té che t ci nujos, e’ sà e’ caz perché a t’ò spos. La me géva la mi mà: ma ló no tól per carità, tènimodi quèl ch’ilé, ut faria sna bazilè. Tótt e’ dé a sò si furnèl, per fét quèst, per fét quèl, e té tam ciap per e’ cul, ch’a t’ó fat ènca dó fiul! Òć che òrmai la vòunta, an vèj pasè da tòunta, se t lut sa sta manfrèina, a dag fóg ma la cušèina. T an gni diš ma là tu dòna, t ci na còga dla Madòna, perché mè am sint ufèša, a sò l’azdóra dla tu chèša. Alóra mè per calmèi i bulur, a jò pòrt un maz ad fiur, s’na scatla ad ciculatèin, sla screta: at vòj tènt bèin! Ivano Aurelio Muratori TI VOGLIO TANTO BENE! Mia moglie è stata